از گذشتههای دور انسانها پیامهای آموزشی را بیشتر از راه کلام، چه به صورت سخنرانی و چه به صورت نوشته، به دیگران رساندهاند. سپس انسان به کارکرد تصویر در آموزش توجه پیدا کرد و گرافیک ایستا (عکسها و تصویرگریها) با متنهای آموزشی همراه شد. با گام نهادن گرافیک پویا (فیلمها و پویانماییها) به عرصهی آموزش، پیامهای آموزشی به گیرایی و اثربخشی چشمگیری دست یافتند.
↧